احرف من الشوق

عيسى القنصل
ويح قلبى ما دهانـــى

بعدُها الغى زمانـــى
لم يعد بالصدر ِ قلبُ

او دماء ُ فى الكيــــان ِ
صارت الايام حزنا

واختفت طيب الامانـــــى
كان بعض ُ الهمس منها

مثل اوتار الاغانــــــــى
كنت ٌ القاها بوجدٍ

فى خيالات المكـــــــــــــــــان
نمتطى خيل الحروف

خلف اعماق المعانـــــــى
نقطف الحرف كزهر ٍ

او غذاء للجنـــــــــــــــان ِ
ثم صار الهمس ُ شوقا ً

وانتظارا ًللثوانـــــــــــى
ثم اضحى الشوق حبا ً

منه اشقى واعانـــــــــــى
آه من شوقى اليهــــا

سوط ُ نار ٍفى كيانــــــــــى
حبها ينمو بعمرى

مثل جذر الصنديــــــــــــان
يتنامى فى جنــــون

يتلوى فى حنـــــــــــــــــــان
وجهها مصباح ُ خير

ٍ قدُها كالصولجـــــــــــــان
يا بهاء الثغر منهـا

يا رحيقا للامانـــــــــــــــــــى
كلها طهر ُ وبـــــر ُ

مثل نهر ٍ من حنـــــــــــــــان
كنت القاها بدربى

ينتشى منها مكانــــــــــــــــــى
ثم غابت ؟اين غابت ؟؟

فى بريق للثوانــــــــــــــــــى
ان عمرى صار افعى

تلسع القلب المعانـــــــــــــى
لا جواب غير حزنــى

كل ُ حيـــــــن كـــــــــل ُ آن
انها بالفكر معنـــــى

الف قول ٍ فى لسانـــــــــــى
لم ار فى الذهن حسنا

مثلها طول الزمــــــــــــــان
قلبها بالحب نبـــــــع ُ

صدرها بحر الآمـــــــــان
كيف غبّنا وافترقنــا

هل كبى فيّا حصانــــــــــــى
هل زرعت الشك َ فيها ؟

دون قصدٍ فى بيانـــــــــــى ؟
لست ادرى غير انّى

ضقت ُ ذرعا ً فى جنانــــــى
صار يبكى فى جنون ٍ

خافقا فى هذيــــــــــــــــــــــان ِ
يبتغى كسر ظلوعى ..

.خفقه ُ هدب الحصـــــــــــــان
ليتنى يا اخت فكرى

اتلاشى فى ثوانــــــــــــــــــى
ان هذا البعد ظلـــم ُ

فى قوانين الزمـــــــــــــــــان
فارجعى نورى لعمرى

ارجعى انت كفانــــــــــــــى